Elastyczna, cementowa czy epoksydowa? Jak wybrać fugę

Uwaga: artykuł to efekt połączenia i uaktualnienia innych Naszych artykułów które zastępuje

Płytki są najczęściej wybieranym rodzajem okładzin podłogowych oraz ściennych w łazienkach i kuchniach, a także na korytarzach, balkonach oraz tarasach. Znajdują zastosowanie nie tylko w domach i mieszkaniach, ale również w biurowcach oraz budynkach użyteczności publicznej.

Dobrym i trwałym okładzinom musi towarzyszyć wysokiej jakości spoiwo. Na rynku dostępnych jest tak wiele produktów, że trudno bez podstawowej wiedzy glazurniczej określić, jaka fuga do płytek będzie najlepsza w danym przypadku. Czym kierować się przy wyborze spoiwa? Czy raczej zdecydować się na zaprawę suchą, czy może na gotową fugę w tubie (kartuszu)? Na te i inne pytania odpowiemy w poniższym poradniku.

Kolor fugi – jak dobrać go do barwy płytek?

Chętnie decydujemy się na płytki w korytarzach, kuchniach i łazienkach, ponieważ wykonana z nich podłoga pozwala na łatwe utrzymanie w czystości, a przy tym jest elegancka i efektowna. Kupując płytki, przede wszystkim bierzemy pod uwagę kolorystykę. Okazuje się, że najchętniej wybieraną barwą płytek ceramicznych jest biel, a następnie szarości, beże i brązy. O inne kolory nabywcy pytają znacznie rzadziej.

Niezależnie od rodzaju płytek, a także ich odcienia, zawsze należy dobrać do nich odpowiedni kolor spoin. I tu pojawiają się pytania np. O to, jak dobrać kolor fugi do płytek drewnopodobnych, białych czy beżowych.

Specjaliści od aranżacji wnętrz polecają dwa podejścia do tego tematu:

• Dobrać spoiwo w kolorze płytek, co oznacza wybór fugi o ton czy dwa jaśniejszej lub ciemniejszej;
• Dobrać spoiwo na zasadzie kontrastu, np. Czarna fuga do białych płytek.

Oczywiście pierwsza zasada jest zachowawcza i bezpieczniejsza, dlatego jeśli zastanawiasz się, jaka fuga będzie odpowiednia do szarych płytek w twojej łazience i nie przekonuje cię wizja żółtych czy czerwonych albo granatowych spoin, lepiej pozostań przy innym odcieniu szarości.

Epoksydowa fuga elastyczna, cementowa, a może fuga ceramiczna?

Odpowiednio dobrana do płytek barwa fugi to jednak tylko jedna z kwestii, które trzeba rozstrzygnąć, decydując się na roboty glazurnicze. Równie istotny jest właściwy dobór spoiwa. Przy wyborze danego produktu powinniśmy w szczególności zwrócić uwagę na takie parametry techniczne jak:

• Kompatybilność z danym rodzajem podłoża (płytkami ceramicznymi, terakotą, kamieniem, klinkierem etc.);
• Możliwość zastosowania w konkretnym środowisku (do układania płytek na tarasie musimy zaopatrzyć się w fugę, która nadaje się do użycia na zewnątrz).

Najbardziej ogólny podział fug wyróżnia ich dwa rodzaje, z których każdy ma swoje oznaczenie. I tak, symbolem RG oznacza się fugę epoksydową, a symbolem CG – cementową. Fugi epoksydowe to mieszaniny dwóch lub więcej składników. Najczęściej bazują na:

• Żywicy epoksydowej,
• Specjalnym utwardzaczu,
• Ewentualnie piasku kwarcowym.

Z kolei fugi cementowe są dostępne w handlu jako suche. Gotowe spoiny stanowią mieszaninę wody, cementu i kruszywa. Obecnie modyfikuje się je, dodając rozmaite składniki w celu osiągnięcia lepszych parametrów. W ten sposób powstały np. Popularne od jakiegoś czasu fugi ceramiczne.

Jaka fuga do łazienki, a jaka na taras, czyli gdzie stosować masę epoksydową, a gdzie cementową?

Fuga epoksydowa jest zdecydowanie bardziej trwała od cementowej, w przeciwieństwie do niej nie ulega również zabrudzeniom i jest wodoodporna. Z tych powodów nadaje się do zastosowania zarówno w kuchni, gdzie niestraszne jej tłuszcze, czerwone wino czy kurkumina, jak i w garażu, w którym poradzi sobie z kapiącym olejem, smarem czy ściekającą z auta wodą lub topniejącym śniegiem. Fuga epoksydowa to również doskonałe rozwiązanie w przydomowym basenie, jeśli taki posiadamy.

Choć fugi epoksydowe doskonale radzą sobie w każdych warunkach, to jednak istnieje wyjątek – miejsce, w którym bezwzględnie należy użyć fug cementowych. Jest nim taras oraz balkon. Dlaczego? Epoksydowej fudze z całą pewnością nie zaszkodzi woda, mróz czy słońce (choć z tym ostatnim trzeba uważać, do czego jeszcze wrócimy w tym artykule), to jej użycie do spoinowania płytek balkonowych może spowodować odparzanie i odpadanie kafli.

Masa epoksydowa to bariera paroprzepuszczalna i skutecznie może zapobiec niezbędnemu na tarasach odprowadzaniu wilgoci osadzającej się pod płytkami, powodując nieodwracalne zniszczenia. W tym przypadku znacznie bardziej bezpieczna jest fuga cementowa.

Popularna fuga epoksydowa – co jeszcze warto o niej wiedzieć?

Do niedawna fugowanie płytek w mieszkaniach i domach odbywało się zawsze przy użyciu masy cementowej. Doskonałe jednak właściwości fugi epoksydowej, wykorzystywanej zwykle w publicznych toaletach, pomieszczeniach pływalni, basenach czy narażonych na częsty kontakt z wodą innego rodzaju budynkach użyteczności publicznej sprawiły, że zaczęto stosować ją również w prywatnych mieszkaniach.

Jak fugować płytki za pomocą preparatów epoksydowych?

Fuga epoksydowa to masa, która bazuje oczywiście na żywicy epoksydowej, dlatego ma podobne do niej właściwości. Jest to fuga dwuskładnikowa, zawierająca stanowiącą właściwe wypełnienie pastę epoksydową oraz utwardzacz. Przed aplikacją fugi należy dokładnie wymieszać ze sobą pastę i utwardzacz w takiej ilości, żeby zdążyć zużyć cały przygotowany materiał w ciągu kilkunastu minut.

Fuga epoksydowa twardnieje po około 30 minutach i jeśli nie nałożymy mieszanki w tym czasie, należy ją wyrzucić, ponieważ nie nadaje się już do użytku. Dokładna receptura przygotowania fugi do nałożenia zawsze podana jest przez producenta i należy jej ściśle przestrzegać.

Proces fugowania przy pomocy masy epoksydowej nie jest szczególnie skomplikowany, jednak różni się nieco od aplikacji fug cementowych. Materiał epoksydowy nakłada się za pomocą przeznaczonych do tego narzędzi – specjalnej pacy, twardych gąbek z włókniny do przecierania fug oraz gąbek celulozowych, służących do profilowania.

Używając fug epoksydowych, dużo więcej starań należy przyłożyć do zachowania czystości. W przypadku cementu, nawet jeśli nie domyje się płytek bezpośrednio po fugowaniu, usunięcie materiału z kafla nie stanowi większego problemu, również po upływie dłuższego nawet czasu po zakończeniu robót. Natomiast fuga epoksydowa wysychając, mocno przywiera do płytki i dużo trudniej usunąć takie zabrudzenie.

Fuga epoksydowa – jak zmyć stare wypełnienie?

Choć fugi epoksydowe są trwałe i zwykle bez problemu przetrwają do kolejnego remontu łazienki wraz z płytkami, które spajają, to jednak niekiedy zdarza się (głównie z powodu błędów w spoinowaniu), że trzeba fugę epoksydową usunąć, żeby położyć nową. Jak to zrobić? Można użyć:

• Preparatów chemicznych – usuwanie starej fugi w ten sposób jest dość żmudne, ponieważ preparaty działają powierzchniowo i fugę trzeba zdejmować warstwa po warstwie, co wymaga wiele czasu,
• Szlifierki kątowej lub innego narzędzia – mechaniczne usuwanie fugi jest szybsze, jednak naraża płytki na uszkodzenia,
• Opalarki – ogrzana fuga mięknie pod wpływem temperatury i dzięki temu można w łatwy sposób wyciągnąć ją z przestrzeni między kafelkami. Niestety, nie wszystkie płytki wytrzymają nagrzewanie, dlatego i ta metoda nie zawsze nadaje się do zastosowania.

Biała fuga epoksydowa żółknie, czyli o wadach preparatów epoksydowych

Do wad fug epoksydowych należy z pewnością ich dość wysoka cena, a także trudności w aplikacji, szczególnie jeśli nie ma się niezbędnej wprawy. Niestety, wiele tego rodzaju produktów (choć oczywiście nie wszystkie) posiada jeszcze jeden, dość istotny mankament – zmienia kolor pod wpływem promieniowania UV.

O ile jednak w przypadku fug kolorowych niewielka zmiana barwy jest do zaakceptowania, o tyle fugi białe, narażone na stałą ekspozycję słoneczną, mogą żółknąć, co oczywiście wygląda nieestetycznie. Decydując się więc na fugę epoksydową, warto pamiętać nie tylko o jej zaletach, ale również o wadach.

Dobra fuga, to znaczy jaka?

Producenci fug poszukują ciągle nowych rozwiązań, dlatego modyfikują skład chemiczny mieszanek tak, żeby zapewnić klientom jak najlepszą:

• Hydrofobowość spoiwa,
• Barierę dla mikroorganizmów (pleśni, grzybów),
• Gładkość,
• Odporność na pękanie i wykruszanie,
• Trwałość kolorów.

Dzięki takim właściwościom preparatów spoiny są łatwe do utrzymania w czystości, odporne na zabrudzenia, a także trwałe i ładne.