Rury są jednym z najważniejszych elementów każdej instalacji wodnej. W branży stosuje się alternatywne orurowanie miedziane oraz z tworzywa sztucznego. Które rurki wybrać? Jakie zalety ma miedź, a jakie „plastik”? W tym poradniku wyjaśnimy wątpliwości związane z wyborem rur do instalacji wodnej.
Doceniane od lat zalety rur miedzianych
Miedziane rury do wody mają szereg zalet, które sprawiają, że od lat chętnie są one stosowane w instalacjach wodnych. Do najbardziej istotnych cech miedzi należą:
- odporność na wysoką temperaturę,
- niewrażliwość na korozyjne działanie czynników zewnętrznych,
- brak podatności na wahania temperatury,
- ograniczanie powstawania warstwy mikroorganizmów na wewnętrznych powierzchniach ścianek rur,
- spowalnianie osadzania się kamienia wewnątrz rur.
W instalatorstwie wodnym wykorzystuje się zatem nie tylko właściwości fizyczne miedzi, ale również jej oddziaływanie biologiczne.
Na co zwrócić uwagę, stosując rury miedziane do wody w instalacjach c.w.u. i c.o.?
Gdy stosuje się rury miedziane w instalacjach ciepłej wody oraz centralnego ogrzewania, trzeba pamiętać o jeszcze jednej cesze miedzi – jej doskonałemu przewodnictwu cieplnemu. Żeby zapobiegać stratom energii termicznej oraz poparzeniom tam, gdzie instalacja jest odkryta, należy stosować dobrą izolację w postaci otulin lub mat – w zależności od lokalizacji poszczególnych elementów miedzianych.
Dość istotną kwestią jest również zaniechanie łączenia miedzi z aluminium z uwagi na powstawanie ognisk korozji na styku tych dwóch materiałów. Z powodzeniem natomiast można łączyć miedź z mosiądzem i brązem, dlatego łączniki do instalacji miedzianych c.o. wykonane są właśnie z brązu i mosiądzu i przeznaczone zarówno do lutowania, jak i zaciskania lub skręcania.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w instalacji przeznaczonej do transportu wody pitnej – tu nie można stosować brązu szkodliwego dla organizmu ludzkiego, a mosiądz musi być odporny na wypłukiwanie cynku ze stopu.
Warto wiedzieć, że dostępne na rynku rury miedziane odznaczają się trzema stopniami twardości. Wyróżnia się rury:
- miękkie, sprzedawane w zwojach i umożliwiające łatwe gięcie,
- półtwarde,
- twarde.
Można również kupić gotowe rurki miedziane w otulinach lub osłonach z tworzywa sztucznego, chroniącego je przed uszkodzeniami.
Rury PCV do wody – plusy tworzywa sztucznego
Rury „plastikowe” do wody, zwane również popularnie rurami PCV, mogą być wykonane z różnych tworzyw sztucznych. Niezależnie od materiału, odznaczają się szeregiem cech, dzięki którym doskonale nadają się do transportu wody. Do najważniejszych ich zalet zalicza się:
- niewielką wagę,
- elastyczność,
- niskie przewodnictwo cieplne,
- wysoką odporność na wnikanie tlenu w przypadku pokrycia powłoką antydyfuzyjną,
- odporność na korozję,
- utrudnione osadzanie się kamienia wewnątrz rur,
- trwałość,
- łatwe i szybkie łączenie, co przekłada się na szybkość układania instalacji.
Najczęściej rury z tworzywa produkuje się z polipropylenu (PP), polietylenu sieciowanego (PE-X) i polibutylenu (PB). Dostępne są na rynku również rury wielowarstwowe z wkładką z aluminium.
Rurki polibutylenowe i polietylenowe odznaczają się „pamięcią”, co oznacza, że wygięte, powracają do pierwotnego kształtu. Z tego powodu podczas montażu należy je mocować na bieżąco do podłoża. Z kolei rury wielowarstwowe dają się formować łatwo i trwale.
Rury z miedzi vs. rury z tworzyw sztucznych
Wybór pomiędzy rurami miedzianymi a wykonanymi z tworzyw sztucznych to tak naprawdę kwestia przekonań. Niektórzy inwestorzy preferują rury miedziane ze względu na biologiczne właściwości tego metalu, inni wolą szybko i precyzyjnie montowaną, lekką instalację „plastikową”. Choć rurki miedziane są zdecydowanie droższe niż ich odpowiedniki z tworzywa, to oceniając wydatki, trzeba wziąć pod uwagę koszt całej instalacji w jednej i drugiej opcji. Nie zawsze instalacja wykorzystująca rury miedziane okaże się droższa.
Warto wiedzieć również, że jeśli zdecydujemy się na rury z tworzywa, najlepszą opcją jest wybór jednego systemu – gwarantuje to dopasowanie wszystkich elementów instalacji.