Podkłady podłogowe na ogrzewaniu podłogowym – wszystko, co należy wiedzieć o wykonywaniu wylewek

Ogrzewanie podłogowe to obecnie standard w nowo powstających domach. Nieprzypadkowo. To rozwiązanie sprawdza się idealnie i zapewnia mieszkańcom domów odpowiedni komfort cieplny. Pozwala zlikwidować nieprzyjemne odczucie, jakie daje zimna podłoga.

Ciepłe powietrze łagodnie unosi się nad ogrzewaną podłogą, ogrzewając pomieszczenie i nie powodując niekorzystnego ruchu powietrza typowego dla klasycznego ogrzewania z grzejnikami zawieszonymi na ścianach.

Jednym z warunków prawidłowego wykonania ogrzewania podłogowego jest zastosowanie odpowiedniego układu warstw podłogowych oraz użycie właściwych materiałów do zatopienia instalacji grzewczej, czyli podkładu podłogowego.

Podstawowa kwestia przy wykonywaniu podkładów podłogowych w przypadku ogrzewania podłogowego to układ warstw tworzących podłogę. Tylko wówczas, gdy jest on prawidłowy, ogrzewanie podłogowe zapewni odpowiednią sprawność, możliwość płynnej regulacji temperatury oraz w sposób ekonomiczny zapewni komfort cieplny mieszkańcom budynku.

W przypadku ogrzewania podłogowego konieczne jest ułożenie instalacji grzewczej na warstwie izolacji cieplnej. Taki układ nazywany jest czasami podłogą pływającą. Polega na tym, że na powierzchni chudego betonu (w przypadku podłóg na gruncie) lub na powierzchni stropu (podłogi pomiędzy kondygnacjami mieszkalnymi) układa się warstwę twardego styropianu podłogowego, płyt XPS lub specjalnej wełny mineralnej służącej do zastosowania na podłogach.

Grubość izolacji przy podłogach na gruncie to minimum 10-15 cm, na stropach – minimum 5 cm. Ułożenie izolacji termicznej zapobiegnie ucieczce ciepła z instalacji do podłoża, np. gruntu czy stropu, których ogrzewać nie chcemy i nie musimy. Dzięki izolacji uzyskamy właściwy kierunek transportu ciepła, które bez zbędnych strat trafi do pomieszczeń.

Kolejna kwestia to rodzaj materiału użytego do zatopienia instalacji grzewczej – czy to rurek ogrzewania wodnego, czy przewodów ogrzewania elektrycznego. Do wyboru mamy tu dwa podstawowe rozwiązania – podkłady podłogowe cementowe oraz anhydrytowe. Podkłady cementowe produkowane są na bazie cementu portlandzkiego. Można je zastosować nie tylko w pokojach i kuchniach, ale także w łazienkach czy innych pomieszczeniach o wysokiej wilgotności.

Podkłady anhydrytowe produkowane są natomiast na bazie bezwodnego siarczanu wapnia, czyli gipsu, dlatego nie można ich zastosować właśnie w łazienkach. Podkłady anhydrytowe mają jednak przewagę nad cementowymi pod względem jednorodności i łatwości przewodzenia ciepła. Mają lepszą rozpływność i drobniejsze uziarnienie, dzięki czemu maksymalnie ograniczają niepotrzebne straty ciepła.

Przy podkładach z cementu zdarzają się przykładowo sytuacje niedokładnego podpłynięcia zaprawy i niecałkowitego otulenia rurek. Podkłady anhydrytowe mają korzystniejszy współczynnik przewodzenia ciepła z instalacji do pomieszczenia, szybciej się nagrzewają i przekazują ciepło, z drugiej jednak strony nieco szybciej niż cementowe tracą ciepło w przypadku odłączenia od kotła czy innego źródła ciepła.

Są to istotne kwestie techniczne, mające później wpływa na efektywność i koszty ogrzewania. Podkładu dobranego przy projektowaniu ogrzewania podłogowego nie należy samodzielnie zmieniać lub kupować innych zapraw niż przewidziane w dokumentacji projektowej.

Grubość warstwy podkładu, zarówno cementowego, jak i anhydrytowego, nie powinna być mniejsza niż 65 mm. Zaleca się także, aby minimalne otulenie rur grzewczych nie było mniejsze niż 35 mm (dotyczy to grubości warstwy podkładu ponad rurkami). Pod względem wykonawczym, podkład na ogrzewaniu podłogowym można wykonać w dwóch etapach.

Pierwszy etap polega na wylaniu podkładu do wysokości górnej krawędzi rur grzewczych, a drugi obejmuje wykonanie podkładu do wysokości zakładanej podłogi, w czasie gdy na utwardzoną powierzchnię można już wchodzić. Można jednak też wykonać wszystkie prace w jednym etapie – zwłaszcza przy nakładaniu maszynowym. Wykonany podkład podłogowy trzeba sezonować ok. 20-28 dni, a po tym okresie można go powoli wygrzewać w celu zmniejszenia jego wilgotności, stopniowo podnosząc temperaturę wody w przewodach.

W tym celu dokonuje się rozruchu instalacji z ustawieniem temperatury wody na zasilaniu 200C–250C. Taką temperaturę utrzymuje się przez pierwsze 3 dni, po czym można stopniowo podwyższać ją o 50C na dobę, aż do osiągnięcia maksymalnej temperatury przewidzianej w dokumentacji.

Jako warstwę wykończeniową podłogi z systemem ogrzewania podłogowego, czyli warstwę posadzki, powinno się stosować materiały o dobrej przewodności cieplnej, aby nie stanowiły one izolacji i utrudnienia w przewodzeniu ciepła. Z tego względu zalecane jest układanie na ogrzewaniu podłogowym płytek ceramicznych i kamiennych, a unikanie desek, paneli i parkietu.