jan.mrugacz@wp.pl

 (+48) 608 437 741

jak zamurować dziurę po drzwiach

Jeśli zastanawiasz się, jak zamurować drzwi, a ściślej otwór po nieużywanych już drzwiach, zapoznaj się z poniższym tekstem. Dowiesz się, w jaki sposób wykonać tę pracę szybko i sprawnie.

Jak zamurować dziurę po drzwiach? Wybór materiału

Żeby zamurować otwór pozostały po drzwiach, w pierwszej kolejności należy sprawdzić, jaki materiał murowy został użyty do postawienia ściany. Jest to ważne, gdyż najłatwiejsze jest wykonanie wypełnienia z tych samych elementów. Umożliwi to szybkie i bezproblemowe utworzenie części muru o tej samej grubości oraz uniknięcie kłopotliwego licowania starych i nowych sekcji ściany.

Do wykonania ściany, w której znajdowały się drzwi, mogły być zastosowane cegły, beton komórkowy lub pustaki ceramiczne – od wielu lat są to najpowszechniejsze materiały budowlane. Żeby ułatwić sobie pracę, ważne jest wybranie elementów murowych, które pozwolą na wypełnienie otworu pozostawionego po drzwiach przy użyciu jednej warstwy.

Na przykład gdy ściana z otworem po drzwiach wykonana jest z cegieł, w standardowej grubości 12 cm, do wypełnienia otworu najlepiej jest również użyć cegieł. Co prawda czas murowania będzie nieco dłuższy niż w przypadku większych elementów, jednak w efekcie otrzymamy spójną przegrodę pomiędzy pokojami. Poza tym cegła pełna ma dobre właściwości dźwiękochłonne, co też przemawia na korzyść tego materiału.

Przewiązanie murów – niezbędne przed przystąpieniem do prac murarskich

Podczas wstawiania nowej części muru w stojącą już ścianę konieczne jest odpowiednie połączenie obu części: starej i nowej. Jeżeli tego nie zrobimy, może spotkać nas niemiła niespodzianka: podczas oparcia się o domurowany kawałek, nowy element może runąć na ziemię.

Najlepiej związać ze sobą te dwie części w taki sam sposób jak w przypadku murowania. W przypadku ściany ceglanej można wykuć pół cegły co drugi rząd po jednej i drugiej stronie otworu. Dzięki temu w wykute wnęki łatwo włoży się nowe cegły i w ten sposób będzie można stworzyć ściany o dobrych właściwościach akustycznych oraz statycznych.

W przypadku innych materiałów murarskich nie jest to możliwe. Prostą w zastosowaniu alternatywą jest ułożenie prętów zbrojeniowych po obu stronach muru i po obu stronach otworu. Dzięki zbrojeniu nowa i stara część pozostaną spięte. Jako zbrojenia można użyć prętów stalowych o długości około 40–50 cm. W zależności od wysokości otworu należy umieścić zbrojenie w co najmniej 3–4 spoinach. W tym celu należy wywiercić po obydwu stronach istniejących ścian głębokie otwory, aby można było umieścić w nich pręty. Wysokość tych otworów powinna być taka, żeby pręty zbrojeniowe było można ułożyć poziomo w zaprawie w spoinach na domurowanej części muru.

Murowanie otworu w drzwiach

Wstawiając wypełnienie, w pierwszej kolejności układa się warstwę zaprawy na wlewce bądź istniejącej posadzce. Jeśli podłoga jest drewniana, trzeba zwrócić uwagę na to, aby woda zawarta w zaprawie nie wsiąkała zbyt głęboko, co mogłoby uszkodzić materiał. Kawałek ciemnego, wilgotnego drewna wystający spod ściany nie ozdobi wnętrza.

Do murowania zastosować można zaprawę tradycyjną lub klejową. Najlepiej jest wcześniej obliczyć wysokość otworu na stosowane pustaki bądź bloczki, aby uniknąć niedogodności związanych z wypełnianiem małych szczelin u góry.

Tynkowanie i malowanie ściany

Wykańczając ścianę z zamurowanym otworem, istotne jest zespolenie obu powierzchni. W tym celu należałoby zastosować jednakowy materiał tynkarski. W starych domach powszechne było stosowanie nieco chropowatych, tradycyjnych tynków cementowo-wapiennych o dużym uziarnieniu. Gdyby domurowaną część wykończono gładzią lub nawet gładzią z piaskiem kwarcowym, różnica byłaby mocno widoczna. W nowszych domach stosowano gładsze tynki – tu może sprawdzić się gładki materiał wykończeniowy.

Otynkowany i wygładzony otwór należy oczywiście zamaskować, układając odpowiedni materiał wykończeniowy. Zwykle wymaga to pokrycia nową warstwą całej ściany.

AUTHOR

Absolwentka Politechniki Poznańskiej, inż. Elektroniki i Telekomunikacji oraz mgr inż. Elektrotechniki. 20 lat doświadczenia w projektowaniu instalacji elektrycznych w budynkach mieszkalnych jedno- i wielorodzinnych, obiektach przemysłowych i szpitalnych. Wspólnie z Mężem i sprawdzoną ekipą wybudowała własny dom. Ma na swoim koncie kilka remontów mieszkań, które przeprowadziła wraz z rodziną dzielącą jej zamiłowanie do gipsowania, malowania, szpachlowania i tym podobnych prac. Jej wieloletnie hobby to architektura i wyposażenie wnętrz.