Jak zaadaptować mieszkanie na gabinet stomatologiczny?

Gabinet lekarski w bloku mieszkalnym, powstały z zaadaptowanego na ten cel zwykłego mieszkania, nie jest przedsięwzięciem skomplikowanym z budowlanego punktu widzenia. Oczywiście pomieszczenia muszą sprostać wielu wymaganiom wynikającym z obowiązujących przepisów – np. minimalnej wysokości pomieszczeń. Przeciętna wysokość sufitów w bloku wynosi około 2,5 m, dlatego przeznaczając na gabinet standardowe mieszkanie, należy liczyć się choćby z koniecznością instalacji klimatyzacji.

Trzeba również zachować odpowiednie wielkości powierzchni pomieszczeń (minimalna wielkość gabinetu to 12 m²), a także przyjąć wymagane przepisami minimum pomieszczeń towarzyszących pracy stomatologa takich jak brudownik, sterylizatornia, pomieszczenie socjalne dla pracowników czy toaleta dla pacjentów. Oczywiście nie zawsze i nie w każdych warunkach wszystkie pomieszczenia trzeba wydzielić, jednak warto zdać sobie sprawę, że mieszkanie trudniej zaadaptować na gabinet stomatologiczny niż np. na zwykłe biuro. Choć oczywiście jest to możliwe niemal w każdym przypadku.

Jak urządzić gabinet stomatologiczny w mieszkaniu?

Żeby zaadaptować mieszkanie na gabinet, należy się liczyć z przebudową, która w określonych warunkach pozwoli na spełnienie norm i wymogów wynikających z przepisów. Na rynku można znaleźć biura projektowe specjalizujące się w projektowaniu gabinetów stomatologicznych i najkorzystniej jest zwrócić się właśnie do takiej jednostki.

Współpraca doświadczonego projektanta i inwestora może zaowocować powstaniem cieszącego się powodzeniem wśród pacjentów gabinetu zlokalizowanego w nawet stosunkowo niewielkim mieszkaniu w bloku.

Przykładem może być zespół dwóch gabinetów zlokalizowanych w mieszkaniu, na stosunkowo niewielkiej powierzchni, w którym dodatkowo problemem okazały się być sufity obniżone do wysokości 2,4 m w części lokalu. Ponieważ mieszkanie jest dość stare, wysokość w pozostałej części wynosi 3,1 m.

Gabinet stomatologiczny w starym budownictwie – rozplanowanie pomieszczeń

Zaraz przy wejściu do mieszkania urządzona została niewielka poczekalnia z ladą recepcjonisty. Choć zwykle toaletę dla pacjentów lokalizuje się w pobliżu poczekalni, tym razem z uwagi na obniżoną część mieszkania wszystkie pomieszczenia pomocnicze ulokowano w tym obszarze, a ponieważ znajduje się on na tyłach mieszkania, pacjent chcąc skorzystać z toalety, musi udać się w głąb korytarza. Blisko poczekalni, we frontowej części mieszkania, zlokalizowano gabinety.

Choć pacjent musi przejść do przystosowanej dla osób niepełnosprawnych toalety przez całe mieszkanie, nie ma mowy o błądzeniu. Korytarz jest prosty, a oznaczenia czytelne. Na tyłach lokalu, poza WC dla pacjentów, znajdują się również pomieszczenia techniczne i przeznaczone dla personelu – pokój socjalny, myjnie oraz ubikacja.

Nie ma w gabinetach odrębnej sterylizatorni, która ułatwia pracę (można sterylizować narzędzia, nie zamykając jednocześnie gabinetu), jednak brak tego pomieszczenia nie wyklucza możliwości adaptacji mieszkania na gabinety stomatologiczne. Lekarze muszą zaopatrzyć się po prostu w większą liczbę kompletów narzędzi, ponieważ sterylizacja jest w takiej sytuacji możliwa jedynie po godzinach zamknięcia placówki.

Gabinety w mieszkaniu – przestronne, ergonomiczne i jasne

Zaletą mieszkania są dwa duże okna – powierzchnię lokalu zaadaptowano tak, żeby w każdym z dwóch gabinetów znalazło się jedno z nich. W mniejszym gabinecie o wielkości 14 m², zlokalizowanym zaraz przy wejściu do mieszkania, poza unitem stomatologicznym znajduje się ciąg szafek z niezbędnymi przyborami oraz wbudowana w ich blat umywalka. Mimo stosunkowo niewielkiej powierzchni gabinet jest przestronny dzięki zastosowaniu jasnych kolorów oraz dużej powierzchni okiennej.

Większy gabinet (18 m²), znajdujący się nieco w głębi mieszkania, również sprawia wrażenie przestronnego dzięki tym samym zabiegom stylistycznym. Tutaj, poza unitem oraz szafkami podręcznymi, zlokalizowano dodatkowo stanowisko przeznaczone do sterylizacji.